Starcy,
Uwięźli w swoich,
Posążkach!
Czy nie pamiętacie?
Że Królów pierwej,
Kładziono na szafot.
Gilotyny,
Posągów,
Roztrzaskany marmur,
Tablice.
Historia,
Tam zostańcie,
Bezpieczni,
Od Krzyku,
Tysięcy Niemych,
Czas ...
Przemówić,
Zdjąć z Waszych,
Głów ciężar,
Korony.
Ostańcie z Bogiem,
Naszej Pamięci,
Żyjcie z dala,
Od zgiełku, szumu,
Zagrożenia.
Choć żadne z Waszych,
Marzeń,
Ostać się Nie Może,
Musi Runąć,
Oby nie z Wami,
Na te schody.
Z Marmuru,
Bez Szacunku,
Wchodzę do Waszej,
Świątyni,
Niosę własną Wiarę,
I Siłę,
Wiary w Tysiące.
To Czas,
Wam Nakazuje,
Nie Ja, nikt inny,
Czas Pokolenia,
Po Was,
Pokolenia Płomieni,
Przygaszonych,
Milczeniem.